Het Kimsterbosk heeft de voorbije jaren een flinke ‘facelift’ gekregen. Het bos is daardoor voor veel mensen aantrekkelijker geworden om even te wandelen en te genieten van de rust op het robuuste bosmeubilair in het bosprieeltje. Er is zelfs een grote variatie aan fruit te oogsten en vanaf het verhoogde uitkijkpunt kun je een blik werpen op het wijdse uitzicht over het gebied van de Marneslenk.
Vorige week nog liep leden van Plaatselijk Belang samen met Natuurmonumenten door het Kimsterbosk, op bos inspectie voor de komende winter. Afgesproken werd dat Natuurmonumenten een aantal ziek essen zal rooien en de bewoners van Kimswerd het hout zullen opruimen. Deze afspraak getuigt van de intensieve en goed samenwerking tussen de natuurorganisatie en het dorp.
Dat is ook precies waar Natuurmonumenten, de eigenaar van dit dorpsbosje zo blij mee is. Het noodzakelijke rooien van populieren was jaren geleden de reden om contact met elkaar te zoeken. Dorpsbelang wilde graag meedenken, zodat er meer gelegenheid zou zijn om het bos voor het dorp toegankelijk te maken. Er ontstond een enthousiaste werkgroep met een grote ploeg vrijwilligers, die vanuit saamhorigheid en gemeenschapszin al het mogelijke werk op zich hebben genomen.
Eerder dit jaar al bezocht ik dit dorpsbos van Kimswerd. Op een van de foto’s zijn de zieke en dode bomen te zien, aangetast door de essentaksterfte. Ik had er een gesprek met dorpsgenoten Peter Harders en Teake Hoitinga over hun inzet voor de ‘ombouw’ van het Kimsterbosk. De mannen branden los en hun betrokkenheid spat er van af. Het is me al snel duidelijk dat dit enthousiasme aanstekelijk werkt en een van de geheimen is achter het succes van dit project.
Teake vertelt hoe heerlijk het is om na een dag in een fabriekshal, lekker buiten bezig te zijn. Terwijl Peter zijn grote roeping is om mensen bij elkaar te brengen en waar nodig aan te sturen. “Mei mekoar sykje nei mooglikheden en dan kinst mear as dasto tinkst!”, concluderen ze samen.
En dat is tevens een mooie samenvatting voor het project Shared Grien Space, waar het Kimsterbosk onderdeel van is. Shared Space is een begrip uit de verkeerskunde, waar alle weggebruikers samen verantwoordelijk zijn voor het gebruik van een multifunctionele gedeelde ruimte. Het grote verschil is dat Shared Grien Space zich richt op het delen van de groene ruimte, zodat de mensen uit de buurt rekening houden met de planten en de dieren.
De Friese Milieu Federatie en Landschapsbeheer Friesland hebben hiervoor financiering kunnen regelen bij het Waddenfonds. Waarna onder andere de gemeente Sydwest Fryslân en tijdens de realisatie ook lokale ondernemers aanhaakten om deze zeer geslaagde renovatie van Kimsterbosk mee mogelijk te maken.
Sander Veenstra, de boswachter vertelt me later dat het voor hem een nieuw avontuur was. ” In plaats van zelf de inrichting en het beheer van mijn eigen gebied te bepalen, sta ik nu meer aan de zijlijn. Gaandeweg groeide er over en weer een groot vertrouwen, en het dorp beschikt nu over een uniek eigen dorpsbosje. ” In overleg met hem wordt het onderhoud en beheer van het Kimsterbosk dus nu door de dorpsbewoners zelf uitgevoerd en deels ook door vrijwilligers van Natuurmonumenten.
Peter vertelt me dat mensen vanuit de wijde omgeving en dus ook Harlingers geregeld het bosje bezoeken. In het voormalige ruilverkavelingsbos zijn er nu een veelheid aan kabouterfiguurtjes die je meteen naar rechts het kleine schelpenpaadje in lokken. In een ander gedeelte vinden de reeën een schuilplaats. Binnenkort, gedurende de Nacht van de Nacht op 26 oktober krijg je de unieke gelegenheid dit gebied in de stilte van de avond te bezoeken. Een droog gebleven vijver dient dan als amfiteater voor zang en dichtkunst.
Tijd dus om eens een kijkje te nemen, of je aan te sluiten bij de Kimsterbosk app om af en toe lekker buiten te kunnen werken, of een oogje in het zeil te houden. Ook de planten- en dierenwereld is daar heel blij mee.
Auteur: Gerwine Wuring