Met een gemengd gevoel stoppen André Langerak, Andries Blom en Piet de Lang met fruitbomen snoeien voor de hoogstambrigade Noardwest Fryslân.

Ze hadden het al eens eerder meegemaakt: met pensioen gaan. Stilzitten was er daarna echter niet bij. Na een snoeicursus te hebben gevolgd, meldden zij zich bij Landschapsbeheer Friesland voor de hoogstambrigade in Noardwest Fryslân en vulden daarmee hun zaterdagen in de herfst- en winterperiode. Nu ze tachtig zijn geworden, gaan ze voor een tweede keer met pensioen: het is nu echt gedaan met het snoeien van de  - vaak metershoge  - appelbomen en perenbomen.

De mooiste adresjes
De afgelopen jaren hebben ze heel wat mooie tuinen in het noordwesten van onze provincie bezocht. “Fan appelhôven by lúkse pleatsen op It Bildt oant âlde notaristúnen. Wy kamen op de moaiste plakjes” vertelt Piet de Lang uit Bitgummole die 12 jaar lang op zijn fiets bij de snoeiadressen langsging. Zelfs een boomgaard in Nijland werd fietsend bezocht: “Dat wie hjirwei hast twa oeren fytsen, dan wie ik wol in hiele dei ûnder de pannen”. Zijn collega Andries vult aan: ”We mochten him net thúsbringe mei de auto, sels net as it tige hurd waaide as by glêde diken”.

Gezamelijke passie
Dat deze heren een gezamenlijke passie hebben, is duidelijk: ze praten honderduit over fruitbomen en andere onderdelen van het tuinieren. Over de grootte en smaak van hun favoriete appels, over hoe prachtig de fruitbomen dit voorjaar bloeien dankzij het warme weer en hoe het toch komt dat de kersenbomen bij een familielid doodgaan.  

Leren in praktijk
André Langerak uit Dronrijp vertelt dat ze onderling een fijne band hebben opgebouwd sinds hij 8 jaar geleden voor de brigade kwam werken. Hij heeft een grote groentetuin met boomgaard en wilde wel meer weten over fruitbomen snoeien. “Je leert snoeien door mee te doen, en dat beviel zo goed dat ik daarna op theoriecursus bij Landschapsbeheer Friesland ben gegaan”.

Snoeiploeg in leven houden 
Andries Blom - al 18 jaar aan de slag voor de brigade  - begon als snoeier en werd vanaf 2012 daarnaast coördinator. Als coördinator van de groep regelde hij de snoeiadressen en maakte hij de planning. Andries zorgde er ook voor dat de snoeiploeg altijd goed verzorgd werden: “Ik siz altiid tsjin de minsken, at jimme wolle dat wy it wurk hjir fanmiddei ôfmeitsje, dan moatte jimme ús wol yn libben hâlde”. En zo werden er door de fruitboomeigenaren soep en broodjes aangerukt, zodat de snoeiers gezellig met elkaar konden lunchen.

Snoeiers erbij
Die gezelligheid gaan ze wel missen erkennen, de heren. “We hiene in prachtige ploech mei elkoar” vertelt Piet de Lang, “wy wurken mei sân manlju en trije froulju”. De vrouwen nemen nu het heft in handen, Marianne Thannhauser is de nieuwe coördinator geworden en daarmee zijn de oudgedienden heel tevreden. Maar er moeten eigenlijk nog een paar snoeiers bij om het team weer compleet te maken. “We snoeiden eens in de 14 dagen op zaterdag en alleen in de periode van oktober tot april, dus dan kon ik zomers lekker naar de camping”, vertelt André Langerak om aan te geven dat dit vrijwilligerswerk goed te doen is.

Geen poespas
Voor de laatste snoeidag hadden de heren een mooi adresje uitgezocht: de fruitbomen van een historische pastorietuin waren de laatste die door deze mannen eigenhandig van dood hout en waterlot werden afgeholpen. Daarna hadden ze nog een bescheiden feestje met elkaar, verder willen ze geen poespas. Projectbegeleider Oege Hiddema van Landschapsbeheer Friesland bedankt hen voor hun tomeloze inzet en de fijne samenwerking. We sluiten af met nóg een stukje huisgemaakte rabarbertaart in de prachtige tuin van familie De Lang in Bitgummole.